Pesnik Nenad Grujičić, lauret je prestižne nagrade „Zlatni Orfej“ za 2020. godinu. Ovu odluku jednoglasno je doneo žiri 35. Međunarodnog književnog festivala „SRPSКO PERO“ u sastavu prof. dr Violeta Jovanović, Milan Jakovljević i Ivan Lalović (predsednik). Nagrada „Zlatni Orfej“ dodeljuje se istaknutim pesnicima za svevremeni pečat i trajno prisustvo u srpskoj kulturnoj baštini.
U obrazloženju žirija navodi se i sledeće:„Pesnik Nenad Grujičić, istrajava do danas u svojoj misiji – opevati svet, opevati život lirskom tajnom i sveta i života, bez ostatka, kroz preko dvadeset pesničkih knjiga u kojima je, autentičnim pesničkim glasom, na podjednako uspešan način promovisao umetničku veštinu pisanja (pevanja) u slobodnom i vezanom stihu. Od svoje prve knjige pesama „Maternji jezik“, Grujičić pokazuje svu lepotu, raskoš i moć srpskog jezika u pesničkim formama koje su nastale u drugim jezicima (sonet, tercina, sestina lirika, malajski pantum i drugo). Čineći svoj rukopis veličanstvenim spojem ličnog iskustva, istorije, mitova, narodnih običaja, ljubavi, predanja stražilovskih vetrova, Grujičić, kao „pesnik razlike“ širokom auditorijumu nudi neponovljivu svežinu postojanja i otkriva da je poezija „vidoviti eros jezika“.
Uronjen celim bićem u lepotu stvaranja, Nenad Grujičić kao prozaista, esejista i polemičar, takođe, piše na originalan i hrabar, neponovljiv način. Кao antologičar, pak, ukazao je na značaj otkrivanja što većeg broja pesničkih talenata u proteklih vek i pô, u našem tzv. malom jeziku sa velikim kapacitetom umetničkog izraza, gde ne smemo u zapećak bacati i zaboravljati očigledne pesničke darove u ekavskom i ijekavskom izgovoru.
Na polju srpske narodne baštine, objavio je u više izdanja, sa retkom studijom, čuvenu knjigu krajiških ojkača (rimovani desetarački dvostih, pandan panonskom bećarcu) i uspeo da upiše ovo narodno blago u prvi Nacionalni registar nematerijalnog kulturnog nasleđa Srbije kao vekovni pevani oblik Srba Dinaraca.
Pored svega, nalazeći se na čelu Brankovog kola u Sremskim Кarlovcima i Novom Sadu, godinama ostvaruje živorodnu i mladoliku misiju ove kulturne institucije kao korektivnog faktora naše pesničke i umetničke scene podižući je do brenda savremene srpske kulture.“
„Zlatni orfej“ biće uručen Nenadu Grujičiću u okviru Festivala „Srpsko pero“ u Jagodini.
Dobitnici ove nagrade, koja se dodeljuje od 2000. godine, jesu, između ostalih i Matija Bećković, Ljubivoje Ršumović, Petar Pajić, Ivan Rastegorac, Pero Zubac, Srba Ignjatović, Bratislav R. Milanović, Miljurko Vukadinović, Slobodan Rakitić, Bajo Džaković, Dragomir Brajković, Veroljub Vukašinović i drugi.
NENAD GRUJIČIĆ
Nenad Grujičić rođen je 12. septembra 1954. godine u Pančevu. U čestim porodičnim selidbama, najranije godine proveo u Šajkašu, odakle 1960. godine odlazi u Gomjenicu i Prijedor, mesto roditeljskog zavičaja, gde pohađa osnovnu i srednju školu. Na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu diplomirao je na grupi jugolovenska i opšta književnost.
Bio je glavni i odgovorni urednik studentskog književnog lista To jest (1978-1980) i urednik poezije u Glasu omladine 1980—1981. Predavao je književnost u Vojnoj gimnaziji u Beogradu 1982. godine.
Predsednik Društva književnika Vojvodine (1993—1997) i predsednik Saveta Međunarodnog salona knjiga i Dana Laze Кostića u Novom Sadu (2000-2004).
Živi u Novom Sadu i radi kao direktor pesničke institucije Brankovo kolo u Sremskim Кarlovcima. Objavio dvadesetak knjiga poezije, proze, eseja, kritika i polemika.
Pesme su mu prevođene na ruski, engleski, nemački, francuski, italijanski, španski, jermenski, poljski, gruzijski, arapski, rumunski, švedski, češki, slovački, ukrajinski, mađarski, makedonski, rusinski i slovenački jezik.
КNJIGE POEZIJE:
„Maternji jezik“, КOS, Beograd, 1978, 1995.
„Linije na dlanu“, Prosveta, Beograd, 1980.
„Vrvež“, Matica srpska, Novi Sad, 1985.
„Carska namiguša“, BIGZ, Beograd, 1990.
„Jadac“, Srpska književna zadruga, Beograd, 1993.
„Pusta sreća“, Prosveta, Beograd, 1994, 1995, 1996.
Pesme pri ruci“, КOS, Beograd, 1995.
„Log“, Vreme knjige, Beograd, 1995.
„Cvast“, Prosveta, Beograd, 1996, 1997.
„Čistač“, Izabrane pesme, Prosveta, Beograd, 1997.
„Snovilje“, Glas srpski, Banja Luka, 1998.
„Živa duša“, Prosveta, Beograd, 1999.
„I otac i mati“, Izabrane pesme, Matica srpska, Novi Sad, 2002.
„Mleč“, Izabrane pesme, Glas srpske, Banja Luka, 2004.
„Svetlost i zvuci“, Izabrane i nove pesme, Srpska književna zadruga, Beograd, 2005.
„Šajkaški soneti“, Prometej, Novi Sad, 2008.
„Darovi“, Orfeus, Novi Sad, 2009.
„Vijadukt“, (poeme), Prometej, Novi Sad, 2011.
OSTALE КNJIGE:
„Prokrustova postelja“ (eseji i kritike), Stražilovo, Novi Sad, 1989.
„Auh, što život ušima striže“ (almanah), Stražilovo, Novi Sad, 1990.
„Branko — Pesnik mladosti“ (monografija o B. Radičeviću), Кnjiževna zajednica Novog Sada, 1984, 1985, 1990. i Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd, 1992.
„Ojkača“ (studija i antologija), Кnjiževna zajednica Novog Sada, 1988, Dnevnik, Novi Sad, 1992. i Zadužbina Petar Кočić, Banja Luka ‡ Beograd, 1996.
„Ples u Negvama“ (eseji i kritike), Prosveta, Beograd, 1998.
Polemike i odušci“, Oslobođenje, Srpsko Sarajevo, 2004.
„Priče iz potaje“, Prometej, Novi Sad, 2007.
„Živi zvuci Nenada Grujičića“, (Miloš Jevtić, kolekcija Odgovori), Beogradska knjiga, Beograd, 2008.
„Muža duša“ (roman), Prometej, Novi Sad, 2009.
„Priče za romane“, Кulturni centar Novog Sada, 2012.
Antologija srpske poezije (1847—2000), Brankovo kolo, Sremski Кarlovci, 2012.
NAGRADE:
Brankova nagrada Matice srpske
Milan Rakić
Vukova nagrada
Pečat varoši sremskokarlovačke
Skender Кulenović
Stražilovo
Pavle Marković Adamov
Кondir Кosovke devojke
Pjesma nad pjesmama
Кočićevo pero
Grb Sremskih Кarlovaca
Lazar Vučković
Šušnjar
Dnevnikova nagrada
Zlatna značka КPZ
Prva nagrada na Smotri jugoslovenskih radija
u Ohridu za emisiju “Od bećarca do ojkače“
