Podeli članak

Кada se 2001. godine Bajo Džaković naslovom jedne svoje knjige zapitao „Čemu poezija“, svi njegovi čitaoci su znali da je to retoričko pitanje još jedna Bajina književna kerefeka, jer, ako je neko znao čemu poezija, to je svakako bio ovaj jagodinski pesnik i boem. Poezija je njemu služila da „peva život svoj“, da se zapita nad smislom promene, da opeva ljubav, pijane noći, svoju porodičnu istoriju i da na svoj razdragani i neformalni, a opet duboki i promišljeni način tumači svet oko sebe i nalazi smisao i lepotu u njemu.
U utorak, 8. oktobra, na promociji monografije „Bajo Džaković“ koju su priredili Bajini prijatelji i kolege Rade Milosavljević, Miljurko Vukadinović i Ivan Lalović poezija je poslužila Bajinim poštovaocima da se još jednom sete velikog srpskog i jagodinskog pesnika i da još jednom uživaju u raskoši jednog književnog talenta.
O Bajinom stvaralaštvu i životu govorili su Rade Milosavljević, Miljurko Vukadinović i Ninoslav Stanojlović, dok su stihove poznatog jagodinskog poete kazivali Goran Stanković i Olivera Кonstantinović. Promociju su svojom muzikom na stihove Baje Džakovića, ali i drugih jagodinskih pesnika oplemenili i Duško Dimitrijević Endži i Neško Stefanović.