Podeli članak

FESTIVAL KAO VINO – ŠTO STARIJI TO BOLJI !
,,Zlatni Orfej“ – Ljubiši DJidiću, ,,Srpsko pero“ Nataliji Trnavac, ,,Haiku sveta“ Dejanu Bogojeviću
Krajem prošle nedelje u Jagodini je po 33. put održan književni festival ,,Srpsko pero“ koji je još jedanput potvrdio da je jedna od najpopularnijih i najuglednijih književnih manifestacija na svesrpskim duhovnim prostorima.
Festival su, po tradiciji, besprekorno, organizovali Savet Festivala i Narodna biblioteka Jagodine pod zdušnim pokroviteljstvom Skupštine grada Jagodine u hramu kulture koji je najstarija institucija kulture na području Pomoravskog okruga ( Čitalište osnovano 1851. godine).
UMETNOST JE VEČNA – DOK SU JOJ DECA VERNA
Valja podsetiti da su Festival ustanovile tadašnja Konferencija socijalističke omladine i Književna omladina Jagodine pod pokroviteljstvom SO Svetozarevo 1986., a već naredne godine oganizovan je na nivou SFRJ kao Festival mladih pisaca SFR Jugoslavije pod nazivom ,,Majsko pero“ i odmah i u medijima i u javnosti izbio na jedno od čelnih mesta medju takvim i sličnim manifestacijama. Sve do 1992. godine održavan je pod tim imenom da bi onda, pod pritiskom mladjih članova, bio preimenovan u Svesrpski festival mladih pisaca ,,Srpsko pero“. Bio je to jedini književni festival na ovim prostorima koji je na jednak način vrednovao ( kao i danas) sve žanrove ( poezija, proza, eseji, aforizmi, haiku, medjužanrovska ostvarenja . . .) i jedini koji je svesrpskog kataktera tako da su u finale ulazila i ostvarenja mladih pisaca na srpskom jeziku koja su stizala iz Australije, Pariza, Rumunije . . .Godine 2006. Iz administrativnih razloga preimenovan je u Književni festival ,,Srpsko peo“ čije je sedište u Narodnoj biblioteci Jagodie mada je i ranijih godina bio najviše vezan za Biblioteku a finansirali su ga Ministarstvo kulture Republike Srbije, Pomoravski upravni okrug, Skupština grada Jagodine ( kao i danas) i brojni prijatelji i mecene ( od prvog doana do danas Muzej naivne i marginalne umetnosti iz Jagodine svojim likovnim delima namenjenim pobednicima. Uvek je uživao veliku popularnost po onoj sintagmi umetnost je večna, ako su joj deca verna – a tako je i danas.
Gosti prve večeri bili su članovi Ljubostinjskog književnog kruga iz Trstenika i okoline, inače jedna od najstarijih književnih asocijacija u Srbiji. Znamo da je Udruženje književnika Srbije osnovano 1905. godine, ,,Književni klub ,,Bagdala“ 1955, kada i Klub pisaca Svetozareva i Književni klub pri Centru za kulturu RU ,,DJUro Salaj“ u Beogradu, a Književni klub ,,Moravski tokovi“ iz Trstenika par godina kasnije. Dao je mnoštvo dobrih pisaca a osti Festivala su Veroljub Verko Vukašinović, jedan od najboljih srpskih pesnika svoje generacije, autor 20 – ak knjiga i dobitnik brojnih i začajnih nagrada ( medju kojima ,,i ,,Zlatnog Orfeja“) u Jagodini i Dragiša Batočanin, pesnik, novinar, kritičar jedna od čelnih karijatida Ljubostinsjkog književnog kruga.
Iste večeri uručena je književna nagrada ,,Zlatni Orfej“, Ljubiši Bati DJidiću, književniku iz Kuševca, inače živom klasiku srpske poezije. Ova nagrad ustanovljena je u okviru Festivala i, pored ostalih, do sada su je dobijali i akademici Matija Bećković i Adam Puslojić, Slobodan Rakitić, LJubivoje Ršumović, Dragomir Brajković, Srba Ignjatović, Radomir Andrić i drugi korifeji savremene srpske literature. Dodeljuje se za svevremeni pečat i trajno prisustvo u savremenoj srpskoj literaturi a sastoji se od novčanog iznosa ( dar Grada Jagodine), unikatne povelje i origiinalnog likovnog dela – dar Muzeja naivne i marginalne umetnosti iz Jagodine.
Ljubiša DJIdić rodjen je 1937. godine u Kraljevu, a decenijama živi u Kruševcu. Svetsku književnost završio je u Beogradu a postdiplomske studije odslušao u Ljubljani. Piše poeziju, književnu kritiku, eseje, putopise, besede i objavljivao je u periodici širom regiona , a zsebno više do 20 knjiga.Zastupljen u brojnim ntologijma i prevodjen na više jezika i dobitnik brojnih i značajnih nagrada, a takodje i pokretač izuzetno značajnih kulturnih manifestacija. Još u mladosti družio se sa Dušanom Matićem i Brankom L. Lazarevićem a danas se smatra jednim od vodećih srpskih pesnika. Oslanja se na pravoslavlje i svetosavlje ali na jedan specifičan način jer ih sublimira i jednim modernim pristupo, ali da bi se to pojasnilo bio bi potreban čitav simpozijum, rekao je o DJIdiću Milan Jakovljević, predsednik Saveta, a potom je Bajo Džaković, književnik, kreatora i umetnički direktor ,,Srpskog pera“ uručio ,,Zlatnog Orfeja“ laureatu posle čega je on pročitao nekoliko pesama.
,,VIDOVDANSKO VEČE“
Druge večeri Festivala po tradiciji je održano ,,Vidovdansko veče“ koje se, u okviru Festivala, održava već oko dve decenijeu spomen na jeda od najvećihsrpskih duhovnih, istorijskih i religioznih praznika a taj datum ima poseban značaju srpskom narodu.
Domaćin i voditelj večeri bio Mile Lazarević, književnik iz Ćupije, inače predsednik Književne zajednice Udruženja književnika Srbije za Pomoravski okrug sa sedištem u Jagodini, a stihovima posvećenim Vidovdanu, Kosovu, Srbiji, ali i drugim temama, predstavili su se Bajo Džaković, Dušan Aničić, Duška Dragosavac, Darina Tener, Miomir Lakićević, Mile Lazarević, Slobodan Stanković, Milka IŽogin, Bora Blagojević, Slobodan D. Stanković i Tomislav Marjanović.
VEČE POBEDNIKA
,,Veče laureata“ okupilo je veliki broj ljubitelja pisane reči, a domaćin i voditelj večeri bio je novinar Dejan Simić.
,,Zlatne plakete Srpskog pera“ za veliki doprinos Festivalu dodeljene su Dušanu Aničiću ( oblast novinarstva), Dušku Dimitrijeviću ENdžiju ( kantautor) i Siniši Cvetkoviću ( satiričar). Književnu nagradu ,,POmoravski Orfej“ koja se dodeljuje za najbolu knjigu pomoravskih književnika objavljenu u prethodnoj godii ( osvajali su je Miroslav Dimitrijević, Selimir V. Milosavljević, Slobodan Žikić, Bajo Džaković, Miomir Nešić, Predrag Jašović, Živorad DJordjević, Dragoljub Jevremović i drugi) podelili su Rade Milosavljević iz Jagodine za knjigu ,,I opet ljubav“ i Slobodan D. Stanković iz Ćzpije za knjigu izabranih pesama i priča. Dodeljene su i tri specijalne ,,Zlatne plakete“ – Vladu Spiroskom iz Jagodine za tri izuzetne knjige objavljene za poslednje tri godine, DJordju Petkoviću iz Paraćina za 6o godina književnog radai Borisavu Bori Blagojević za 40 godina književnog rada, a nagrada ,,Pergament“, koja se dodeljuje od prošle goine za najbolju prvu knjigu na srpskom jeziku bez obzira na godine autora i na žanr“, Toniju S. Stojanoviću za zbirku satiričnih priča ,,Au, Radisave nabiše te na kolac“.
Ove godine , u okviru Festivala, po prvi put je raspisan konkurs za najbolji haiku sveta na koji se javilo više od 300 autora iz 30 država sveta sa 5 kontinenata a petočlani medjunarodni žiri kome je predsedavao MIljurko Vukadinović jednoglasno je odlučio da nagradu ,,Haiku sveta“ dodeli Dejanu Bogojeviću, književniku i likovnom umetniku iz Valjeva, poznatom i priznatom velemajstoru kratke forme.
Žiri Festivala ( Ivan Lalović, Bajo Džaković i Milan Jakovljević) jednoglasno je odlučio daod blizu 20 priča, pesama, eseja, pripovetki, haikua, aforizama i drugig književnih radova nagradu ,,Srpsko pero“ dodeli Nataliji Trnavac sa Novog Beograda za priču ,,Naslov umesto šešira“. Pobednicaje izjavila daje izuzetno srećna zbog ovako prestižne nagrade koja joj znači ,,vetar u ledja“ i na kraju pročitala pobedničku priču čime je ovogodišnji, 33, besprekorno organizovani festival, završen.